- PAULUS Samosatenus
- PAULUS SamosatenusHaeresiarcha. Episcopus Antio chiae, post Demetrium, A. C. 262. Negavit cum Sabellio, distinctionem divinarum Personarum; docuit cum Artemone. Verbum descendisse in Iesum Christum, indeque, postquam per eum facienda expedierit, ad Patrem se recepisse. Imo duas Personas in Domino nostro asseruit, Filium Dei Verbum, et Christum, quem ante Mariam fuisse inficiatus est: Hunc Filii Dei nomine, ob sanctitatem suam, idonatum fuisse deliravit, etc. Huius erroribus, ut obviam iretur, a Dionysio Alexandrino, aliisque Episcopis Antiochiae congregatis, condemnatus: eiuravit haer esin, metu, sed paulo post illam denuo sparsit. Quô au ditô. Episcopis iterum Antiochiae congregatis, a Malchione convictus, et a Patribus Synodi depositus est, A. C. 270. Avaritiâ sordidus, ambitione tumens, aurae popularis avidus, aliorum contemptor, luxu perditus: ut Epist. Synodalis habet. Surrogatus ei Domnus est, fil. Demetriani, qui illum praecesserat. Paulianistae, Pauli huius infelicis sectatores. Vide Euseb. Hist. l. 7. c. 22. 23. 24. Epiphan. haeres. 65. Augustin. de Haer. c. 44. Niceph. l. 6. c. 30. Dionys. Alexandrinum, Epist. adv. Paul. Samosat. etc.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.